Роберт Миңнуллин. "Көз. Казансу. Моңсу..." | Пляж калган салкынаеп, Шыксызланып, серәеп. Табигать калган сагаеп, Агачлар - сирәгәеп...
Узып бара кара бер эт - Көзге эт тә өшәнгән. Сары комга сары яфрак Тушәк булып түшәлгән.
Ямансулык - күңелемдә, Моңсулык - көз илендә. Шәп-шәрә агачлар гына Басып калган биредә...
Казансуга карый ал ар, Тик күрмиләр үзләрен. Казансу көзге иде лә, Аеруча көзләрен...
Үзләрен күрмәс шул алар - Казансудан качкан су, Язын гына тулышкан су, Кайчан гына ташкан су... |